Dokuz yaşından beri desteklediğimiz, kurumumuzun manevi evladı olan Ahmet Uçar bugün yirmi dört yaşında. Paylaştığımız 15 yılın sohbeti
22.05.2018-BEDD ile ne zaman ve nasıl tanıştın?
BEDD ile 9 yaşında Haydarpaşa Numune hastanesinde tanıştım.
BEDD’de çalışan bir personel hastaneye başka bir kurum üyesini görmeye gelmişti. Bu ziyereti sırasında beni tanıştırdılar.
Bu sırada ben ameliyat olmuş ve tekerlekli sandalyeye mahkûm kalmak üzere hastaneden çıkış yapacaktım.
Ayaklarım dizden aşağıya ampute şekilde eve gidecektim. Hiçbir yerden bir desteğim yoktu. Dernekle tanışmasaydım muhtemelen bir daha yürüyemeyecektim. Kurumla tanışmak hayatımın dönüm noktası oldu. Daha sonra kuruma gidip genel başkan Kemal Demirel tanıştım. Kendisi beni bir evladıymış gibi kucakladı ve benim bundan sonra sonuna kadar destekçim olacağını belirtti.
Bugün 24 yaşındayım ve o günden bu yana bana her konuda ne zaman ihtiyacım olsa destek oldu. 15 senedir BEDD in üyesi ve Kemal Beyin manevi evladı oldum. Hiçbir zaman hiçbir desteği benden esirgemedi ve elinden gelen her şeyi tüm engelli bireylerin engellerini aşabilmesi için çalıştı.
-BEDD ile tanıştıktan sonra hangi konularda destek aldın, hayatında neler değişti?
BEED ile tanışmam hayatımın bir dönüm noktası oldu. Dernek bana tüm destekleri sunarak he iki ayağıma da protez yaptırdı. Hayata daha normal bir insan olarak yaşamaya başladım.
Engelli psikolojisinden çıkarak engelleri nasıl aşabiliriz diye düşünmeye başladım. Okuluma yürüyerek gidip gelebilmeye başladım. Beni dershaneye gönderdiler. Üniversiteyi kazandım. BEDD’ in sağladığı burs desteğiyle çok şükür tüm okul hayatımı, üniversitem de bitirdim. Mezuniyetimi duyunca BEDD beni İstanbul’a davet etti ve geldim. Ailemden de uzak olduğum için bu benim için çok güzel oldu. (?)
Ailemde kardeş sayım fazla ve gelir seviyemiz düşük olduğu için okumakta zorlandık ama BEDD sayesinde okuyabildim.
Ağrı Doğubeyazıt’ta ilkokul ve liseyi bitirdim. Üniversiteyi Erzurum’da okudum. 15 yıldır protezlerimin yenilenmesi, tedavi, kontrollerim ve sosyal hayatımdaki tüm eksiklerimin giderilmesini BEDD sağladı.
Edebiyat okumak istememin sebebi ise başkanımız Kemal Demirel’i kendime örnek almış olduğum içindir.
Kendisinin hitap gücü konuşması ve edebi yazı sanat yönünün çok iyi olmasını örnek alarak ben de edebiyat okumak istedim. Başkanımız gibi her konuda kendimi geliştirmek istedim.
Hayatımı bir engelli insan olarak değil de normal bir insan gibi geçirdim. Koştum koşuşturdum hatta bu kadar hareketli olmam protezlerimin yenilenmesini gerektiriyordu bazen. Her seferinde BEDD bana elini uzattı.
-Türkiye de engelli olmanın zorlukları nelerdir?
Bana göre daha çok gelişmesi gereken şeyler var. Hazırlanan bir çok yasa insanların içinde bulunmuş olduğu durumlar göz ardı edilerek yapılıyor. Kanunlar düzenlemeler ulaşım eksikleri var. Bence bu tarz derneklerin olması engelliler için çok önemli. Engellilerin hayatını daha kolaylaştırıyorlar çünkü.
Örneğin benim okuduğum okulda engelliler için girişler, asansörler yok. Ben en çok ulaşımda sorun yaşıyorum. Eğitim hayatlarında engellilere öncelik tanınması gerekiyor. Daha çok destek olunması gerekiyor. Engellinin en çok istediği şeylerin başında ilgi geliyor. Manevi olarak da destek beklerler.
-BEDD den aldığın destekle okulu bitirmiş oldun. Bu konuda duyguların düşüncelerin nedir?
BEDD den aldığım bursla tüm okul hayatımı bitirdim. Şu an üniversite mezunuyum. Aldığım bu burs sayesinde bu günlere geldiysem bende belli başlı bir gelire sahip olduğumda benim gibi birini okutmak istiyorum. BEDD bu konuda duyarlı olduğu için bana da bu duyarlılığı aşılamış oldu.
-BEDD hakkında ne düşünüyorsun?
Ben BEDD ile büyüdüm ailem oldu hepsi. Ben de Kemal Demirel gibi bir engelli olarak tüm engelliler için çalışıp engellerini aşmaları için onlara destek olmak onlar için çalışmak istiyorum. Engelli bireylerin nerden geldiğini ne konularda sıkıntılar yaşadığını bilerek hissederek onlar için çalışmak istiyorum. Hiçbir engelliden hiçbir şey sakınmayan BEDD’in her konuda faaliyetlerini beğeniyorum.
BEDD’e geldiğimde her zaman karşımda gülen yüzler görmek benim özgüvenimi arttırıyor. Çok mutlu oluyorum. Zaten bizlerin en çok beklediği ve istediği şey de bu aslında.